Dag 35 Vrijdag 16/6 -> Santiago

This is it! Goed wandelweer, tikje warm, ben gelukkig redelijk op tijd vertrokken. Heel veel pelgrims onderweg. Sommigen met heel veel haast, gelukkig zijn ze hier wel wat gewend.

Direct door naar het pelgrims-bureau voor m’n laatste stempel en certificaat. Ze hebben er ook een Compostella bij gedaan, hoewel ik aangaf het uit spirituele (i.t. religieuze) redenen te doen. Misschien komt het nog van pas. Zal het tzt aan Petrus vragen. Daarna een stek gezocht en gevonden, wel wat prijzig maar het lieve meisje deed er 5 euries af. Dit gaf me de gelegenheid om voor za- en zo iets goedkopers te vinden.

De plek die Joke had uitgezocht Roots & Boots leek me wel wat. Niemand had er van gehoord natuurlijk. Op naar “de nederlandse huiskamer”. Gezellie! Bleek dat de medewerkers daar vlakbij hun stek hadden. Kaartje gekregen en op weg. Ziet er prima uit, en ik on voor twee dagen reserveren. Voor vandaag gelukkig niet meer!

Nu op het plein voor de Kathedraal die in restauratie is, maar gelukkig met een biertje.

Veel mensen zijn heel blij met de prestatie, gelukkig wordt alles continue vastgelegd op de diverse smartphones.

Verder de gebruikelijke kunstemakers en verkopers van snuisterijen. Sommigen lopen wat verweesd rond, net als ik. gelukkig heb ik m’n biertje.

Leuk was dat toen ik de weg vroeg naar de Pilgrim’s office aan Mateo (bleek later) hij mij na een paar minuten achterna kwam, omdat hij zijn aanwijzingen niet duidelijk genoeg vond. Hij heeft me tot aan de deur gegidst. Want zijn vliegtuig had toch vertraging.

Nu is het me vreemd te moede. Ik voel me niet blij of opgetogen eerder wat in mezelf gekeerd, en rustig. Gelukkig kan ik volgende week met Joke het lopen gaan afbouwen. Heb er zin in. Gezette vrouw komt aangewaggeld bij irritante bedelares. Irritant omdat ze er zelf ook niet meer in geloofd, monotoon, zelfde zinnetje. Gezette vrouw stopt bij de bedelares, en houdt haar een candy-bar voor. Juist als de bedelares het wil aanpakken, stopt de gezette vrouw het in haar eigen mond. Ik ben geschokt.

Het kan goed zijn dat het de dorpsgek was, want ze probeerde wel een kwartier om bij de uitgang de kerk in te komen. Ze had ook een harde krijsende stem. Ondanks de aanwijzingen van security naar de ingang, ging ze een andere weg.

Ze had overigens wel wat pelgrims parafernalia, als een stok en een buideltje om haar nek. Net als sleutels, dus dat geeft te denken. Misschien kennen ze elkaar, of is ze haar opdrachtgever. Het heeft me wel even beziggehouden. Ook dat is de Camino!
Tja, bedelaars; een niet onbelangrijk deel van hun vak is om de potentiële klant zich ongemakkelijk te laten voelen. Sommigen slagen daar goed in bij mij, maar dat zijn niet degene die op autopilot draaien. Ik heb overigens 1x iets gegeven aan een man voor een winkel. Hij deed geen zielige act, maar leek van het leven te houden.

Dit bericht is geplaatst in Pelgrimstocht. Bookmark de permalink.