Categorie archief: Pelgrimstocht

We waren uit Fisterra vertrokken met een Blabla-car. De kennis van de eigenaresse van l’Espiral bleek een iets officiëlere vervoersfunctie te hebben dan we hadden begrepen. Ze was met ons meegelopen van het hostel naar de plek waar hij ons … Lees verder →

Eigenlijk, eígenlijk hadden we gedacht dat we Fisterra zouden verlaten per bus. Terug naar Santiago de Compostella. En dat we daartoe heel vroeg op moesten staan. Maar we snapten niets van de bustijdentabellen en toen we daarover onze nood klaagden … Lees verder →

De volgende dag was de laatste volle dag in Fisterra. En Lucas was z’n hoedje kwijt. Na z’n eerste “ach, geeft niks”-beweging bedacht hij dat hij hem misschien in de kerk had laten liggen. Dus we gingen weer naar de … Lees verder →

We stonden vroeg op. Waren de eersten deze keer. Vaak waren we de laatsten als we om half 7 opstonden. Maar als je in Fisterra bent, dan is de noodzaak misschien wat geweken. We zochten naar de weg naar de … Lees verder →

De volgende dag maakten we ons op om te vertrekken. Lucas zat in de huiskamer om z’n camelbak te vullen met één van de flessen water die we hadden gekocht. Ik hoor hem vloeken en zie hem z’n camera redden … Lees verder →

De volgende ochtend bracht ons al gauw een pad waar de mist ons verrukte. Of eigenlijk: het spel van de opkomende zon en de mist. Dat mystieke gesluierde dat geheimen bijna bereikbaar maakt. We zagen windmolens. “Ze draaien, Lucas, ik … Lees verder →

Business as usual. Lopen in de ochtendfriste. Een verse weg voor ons. Behandelde ogen, geruste benen. De eerste koffie in het eerstvolgende dorpje. Best een eind weg nog! We werden alleen maar blijer met de vondst van onze slaapplaats van … Lees verder →

Dat was onze eerste etappe samen. Bij het weggaan de volgende ochtend waren we de laatsten. Half 7 bleek onze tijd. We waren nog niet lang op weg toen we getroffen waren door een beeld. Een beeld van een vertrekkende … Lees verder →

Wanneer kwam ik ook al weer aan in Santiago? De 19de juni… Och! Het was dus maar één volle dag dat we hernieuwd kennismaakten in Santiago de Compostella. Het onbegrepen goud nog maar één dag laten rijpen toen we op … Lees verder →

Van die dag samen in Santiago weet ik niet veel bezienswaardigheden meer, behalve dan Lucas. We didn’t take the small room with a big bed, die Lola ons zo begripvol had toebedacht. Lucas had van iemand gehoord dat het er … Lees verder →